Kaolien is een niet-metalen mineraal, een type klei en kleisteen gedomineerd door kaolinietgroep kleimineralen. Omdat het wit en delicaat is, staat het ook bekend als dolomitische klei, genoemd naar Gaoling Village in Jingdezhen, provincie Jiangxi. Het is pure kaolien. Het is wit en delicaat. Het is losse grond. Het heeft een goede plasticiteit en brandwerendheid. Het heeft andere eigenschappen. Het is voornamelijk gemaakt van kaolien, eclogiet, mica, illiet, montmorilloniet, kwarts, veldspaat en andere mineralen. Kaolien heeft veel toepassingen. Het wordt voornamelijk gebruikt in papier, keramiek en vuurvaste materialen. Daarna wordt het gebruikt in verf, rubbervulstoffen, emailleglazuur en wit cement. Het wordt ook gebruikt in sommige kunststoffen en slijpschijven. Het zit in zepen, pesticiden, medicijnen, chemicaliën en bouwmaterialen. Het zit ook in de nationale defensie en andere industrieën.
Belangrijkste verwerkingstechnologie van kaolien
De verwerking van kaolien bestaat uit twee hoofdstappen. Het zijn minerale verwerking en zuivering. Het omvat ook ultrafijn breken, calcineren en oppervlaktemodificatie. Kaolien Ruw erts heeft mineralen uit de kaolinietgroep als hoofdbestanddeel. Het bevat ook variërende hoeveelheden kleine montmorilloniet-, ilmeniet-, aluminiumoxide-, kwarts-, veldspaat-, mica- en ijzermineralen (limoniet, hematiet, rhodochrosiet, pyriet, enz.). Het bevat ook titaniumoxiden (ilmeniet, rutiel, enz.), organisch materiaal (plantenvezels, organische turf, steenkool) en andere onzuiverheden. Als minerale vulstof moet de toepassing verrijking en zuivering zijn.
Het verrijkingsproces van kaolien hangt af van het type erts. Zachte kaolien en zandige kaolien verschillen van harde kaolien (kaoliniet). Ze gebruiken verschillende verrijkings- en zuiveringsprocessen.
Belangrijkste productieproces van gewassen kaolien
opvangbak
Water en dispergeermiddel worden aan het ruwe erts toegevoegd met een bepaalde consistentie-eis, en de slurry wordt gemaakt in een mixer of stamper. Bij het verpulveren wordt kaolien verspreid en gescheiden van zand en plantonzuiverheden. Hierdoor wordt een slurry met een goede consistentie bereid voor de volgende stap.
Schroefclassificator om grof zand te verwijderen
De grootte van kwarts, veldspaat, mica en andere onzuiverheden in ruw kaolien-erts is grof, over het algemeen groter dan 325 mesh, terwijl kaolien fijn is, voornamelijk verrijkt met -2 μm. Het meeste grove kwarts- en veldspaatzand kan worden verwijderd met een spiraalclassificator.
hydrocycloon sorteren
Het proces maakt gebruik van hydrocycloonsortering. Het verwijdert fijn kaolienzand (fijn kwarts, veldspaat en andere onzuiverheden). Het maakt gebruik van Ø75, Ø50, Ø25 en andere hydrocyclonen met verschillende diameters voor meervoudige sortering.
Classificatie van horizontale spiraalcentrifuges
De centrifuge sorteert dingen in een spiraal. Er wordt gesorteerd op basis van materialen. Men past het proces aan om het product goed te houden. Ze doen dit door parameters zoals de scheidingsfactor te veranderen. Momenteel wordt bij de binnenlandse productie van kaolien ook gebruik gemaakt van hydrocycloonselectieclassificatie. Toch maken de stromings- en drukveranderingen het moeilijk om de productkwaliteit op -2 μm te stabiliseren. Ze zijn verantwoordelijk voor meer dan 90% aan classificatie-efficiëntie. Maar het is niet zo goed als horizontale spiraalvormige centrifugale classificatoren.
magnetische scheiding
Als er goede of hoogwaardige kaolien nodig is, sterke of hooggradiënte magnetische scheiding, chemisch bleken, flotatie en selectieve flocculatie zijn in de meeste gevallen ook vereist. De kleurminerale onzuiverheden in kaolien, zoals limoniet, hematiet, rhodochrosiet, pyriet, anataas, rutiel, enz., zijn zwak magnetisch, dus de kaolien kan na verwijdering van zand verder magnetisch worden gescheiden door een sterke magnetische scheider of een magnetische scheider met een hoge gradiënt.
Omdat de meeste ijzer- en titaniummineralen in kaolien in fijne deeltjes zijn ingebed, deeltjesgrootte, de over het algemeen sterke magnetische scheiding heeft vaak een lage verwijderingssnelheid, dus de meeste huidige industrie gebruikt magnetische scheiders met hoge gradiënt voor magnetische scheiding van kaolien. Bovendien zijn betere prestaties van de supergeleidende magnetische scheider ook gebruikt voor magnetische scheiding van kaolien van ijzer; deze magnetische scheider heeft niet alleen de magnetische veldsterkte verder verbeterd, maar u kunt ook een hogere kwaliteit van hoogwaardige kaolien krijgen en het energieverbruik verminderen. Als de witheidsindex van kaolien na magnetische scheiding nog steeds niet aan de vereiste van hoogwaardige kaolien voldoet, wordt over het algemeen chemisch bleken gebruikt.
De speciale magnetische scheider voor het wassen van kaolien is een sterke magnetische scheider van het natte type met een magnetische sterkte zo hoog als 16000GS, die het geregenereerde ijzer kan verwijderen en de witheid van kaolien kan verbeteren tijdens het kaolienmaalproces. Het kan het geregenereerde ijzer in kaolien verwijderen tijdens het malen van kaolien om de witheid en andere zwakke magnetische stoffen te verbeteren.
chemisch bleken
Bleken verandert kaolien chemisch. Dit proces houdt vaak verband met de prestaties van kaolien en de onzuiverheden die het bevat. IJzermineralen, titaniummineralen en organisch materiaal zijn de belangrijkste onzuiverheden in kaolien. Ze verminderen de prestaties. Mensen gebruiken vaak veel chemische bleekmethoden. Deze omvatten de reductiemethode en de oxidatiemethode. Ze omvatten ook de gecombineerde oxidatie-reductiemethode en de zuuruitlogingsbehandelingsmethode.
Filtratieproces
Er wordt gebruik gemaakt van mesttoevoer onder hoge druk. Dit verbetert de productiviteit en houdt het productvocht onder 32~35%. Het bespaart ook energie en verbetert de werkomgeving.
Droog- en breekproces
Er kan gebruik worden gemaakt van elektrisch drogen.
Momenteel zijn de meeste van onze binnenlandse kaolienproducten van lage kwaliteit en kan 80% alleen in de keramische industrie worden gebruikt. De kwaliteit en kwantiteit van hoogwaardige kaolienproducten moeten voldoen aan de eisen van de binnenlandse markt.
Verschillende factoren beïnvloeden de witheid van gewassen kaolienproducten. Ze kunnen worden geanalyseerd vanuit vier aspecten: de bron van het erts, de methoden die worden gebruikt bij de verrijking, de granulariteit van het product en het watergehalte ervan.
(1) Ertsbron
Het onzuiverheidsgehalte van gewassen kaolien-ruw erts van verschillende oorsprong of mijngebieden is verschillend, en de overeenkomstige witheid zal ook verschillen. Titanium- en ijzerverbindingen zijn de belangrijkste onzuiverheden die de witheid van kaolien beïnvloeden. Wanneer de som van de twee inhoud groter is dan 1%, is de witheidswaarde doorgaans minder dan 85%.
Onderzoek toont aan dat ijzer in kaolien voorkomt in vormen als limoniet, hematiet, pyriet, rhodochrosiet en ilmeniet. Deze variëteit zorgt ervoor dat kaolien verschillende kleuren vertoont. Deze ijzers zijn in vele vormen in kaolien aanwezig. Hun combo met kaolien is er ook in verschillende vormen. De kristallen zitten als fijne deeltjes in kaolien. De amorfe deeltjes bevinden zich op het oppervlak van kaoliendeeltjes. Ze hebben de vorm van inkapseling. De amorfe zijn de meest voorkomende.
Houd er daarbij rekening mee dat erts met dezelfde kleurtint samen moet worden verwerkt. De kleur van het erts moet strikt geclassificeerd worden. Het moet worden geclassificeerd op basis van het verwerkingstype. Meng tijdens de verwerking geen verschillende ertskleuren. Alleen op deze manier kan de zuiverheid van het erts worden gegarandeerd en vervolgens de witheid van het product worden verbeterd.
(2) Beneficieringsmethoden
Allereerst moet de aanwezigheid van ijzer in kaolien correct worden onderzocht, zodat een geschikte ijzerverwijderingsmethode kan worden gekozen. Er zijn drie hoofdcategorieën van methoden voor het verwijderen van ijzer en het bleken van kaolien: fysisch, chemisch en biologisch.
Meestal gebruiken we fysieke methoden (herverkiezing, beursgang, magnetische scheiding) om kaoliengrondstoffen te verrijken of schadelijke stoffen te verwijderen. Eerst sorteren ze de meeste onzuivere mineralen om kaolien te zuiveren. Hoge gradiënt- en supergeleidende magnetische scheiders hebben de ijzerverwijdering in kaolien verbeterd.
Maar de fysieke methode kent grenzen. Het werkt niet vanwege het lage gehalte en de kleine omvang van de onzuiverheidsmineralen. Het scheidingseffect is niet duidelijk. Het kan het roosterijzer ook niet scheiden. Om witte kaolien van hoge kwaliteit te krijgen, kunnen we dus niet alleen vertrouwen op fysieke sortering.
Met chemicaliën verwijderen wij ijzer uit mineralen. De chemicaliën lossen het ijzer op, maar niet de andere mineralen. De chemische manier om ijzer te verwijderen ligt heel voor de hand. Het maakt gebruik van de oxidatie-reductiemethode. Deze methode is volwassen en wordt op grote schaal gebruikt. Maar het is duur en vervuilt ernstig.
Na vergelijking is het gemakkelijk in te zien dat de chemische methode zijn tekortkomingen heeft. Maar in de praktijk heeft het nog steeds de voorkeur, omdat het ijzer zeer goed wit maakt.
(3) Grootte van productgranulariteit
Over het algemeen geldt dat hoe fijner de deeltjesgrootte van het erts is, hoe hoger de overeenkomstige witheidswaarde. Verschillende toepassingen van mineralen stellen echter verschillende eisen aan de deeltjesgrootte bij de daadwerkelijke verwerking. Vervolgens verhoogt verdere verwerking ook de werklast en vermindert de werkefficiëntie, wat meer bevorderlijk zou kunnen zijn voor het besparen van verwerkingskosten.
(4) Vochtgehalte
Het ertswatergehalte is een belangrijke factor in de witheidswaarde. Het verlagen van het watergehalte van het erts kan de witheid effectief verbeteren. Bij de ertsverwerking moeten we dus wetenschappelijke en effectieve methoden gebruiken om het watergehalte van het erts terug te dringen. Dit is de enige manier waarop het verwerkte erts een hogere witheid kan hebben.
Kaolin heeft middelen voor het verwijderen van ijzer en bleken. Ze maken het witter en beter, waardoor het een hoge waarde krijgt. De soorten kaolienerts en de oorzaken variëren per plaats. Ze leiden tot verschillende vormen van ijzer. Om het te verwijderen, moeten we de juiste methode voor de situatie kiezen. We moeten veel experimenten doen om de beste manier te vinden om het ijzer te verwijderen.